De ultra kleine ruimte waarin geen enkel vlak oppervlak te vinden is (ontwerptip voor alle autofabrikanten!) dwingt tot creatieve oplossingen. Tanden worden handen, handen worden tafels en ramen worden snijplanken. Alles wat je niet voorhanden hebt, definieer je terug naar de basisfunctionaliteit om vanuit daar opnieuw op zoek te gaan naar iets dat die functie kan vervullen. Een tafel wordt ‘Iets om een broodje op te leggen’ en een lepel wordt ‘iets dat helpt de suiker in mijn koffie te doen oplossen’. We zijn de hele dag druk in de weer op die anderhalve vierkante meter met het inventief inzetten van de beschikbare voorwerpen.

Aangekomen bij de vakantievilla verwelkomt ons een overdaad aan luxe. Voor elke activiteit een ander vertrek/hoek in de tuin, servieskasten vol gereedschappen en voorraadkasten onder hoogspanning. Als vanzelf laten we ons achterover vallen in één van de loungebanken en verroeren geen vin meer. Een behoorlijke cultuurschok na zo’n creatief dagje.

De volgende morgen aan het ontbijt in de ontbijtkamer worden de financiën besproken. Ietwat grinnikend vertellen vier van de acht vakantiegangers dat ze gisteren voor 344 euro aan boodschappen hebben gedaan. Het geheel geïnspireerd door twee supermarktkarren, twee auto’s en vier creditcards. Een volwaardige maaltijd voor vanavond is er niet meer en met nog 56 euro over, moet er opnieuw gepot worden. Iemand oppert om weer 50 euro pp in te leggen, waarna mijn buurman op het idee komt om direct het hele vakantiebudget op tafel te leggen. Ik daag op mijn beurt de boodschappenheren uit om het vandaag met de overgebleven 56 euro te doen. Zij nemen de uitdaging aan en gezamenlijk maken we een lijst van de noodzakelijke dingen (koffie, wijn, bbq vlees, aardappels en kolen). Een uurtje later komen ze terug van de jacht en hun voldane glimlach verraadt een geslaagde missie. Triomfantelijk vertellen ze dat er zelfs aan de vitamientjes is gedacht (limoenen en ananas) én dat er geld over is.

Hoe meer middelen beschikbaar, hoe minder effectief ze worden ingezet. Daarbij maakt overdaad lui. In tijden van schaarste ben je gedwongen méér met minder te doen, maar dan is het opeens geen leuke uitdaging meer! Juist wanneer het geen bittere noodzaak is, moeten we onszelf uitdagen. Niet alleen omdat het activeert, leuk is en het inventiviteit stimuleert. Het dwingt je ook na te gaan waar het ook alweer écht om draait en zorgt dat we in krappe tijden de zeilen soepel kunnen bijzetten.