“Ken je mij? Wie ken je dan? Weet jij mij beter dan ik? Ken je mij? Wie ben ik dan?”

Dit zijn de eerste regels van het lied ‘Ken je mij’ van Trijntje Oosterhout en geschreven door haar vader Huub Oosterhout. Het lied is trouwens een verwijzing naar een psalm. Ken jij jezelf? Kun je je organisatie kennen? En waarom zou je dat willen?

Waarom weten wie je bent?

Is het nodig om jezelf te kennen? Ik denk van wel. Ik geloof dat jezelf kennen de basis is om diepere relaties met anderen aan te gaan. Poe hé dat klinkt zwaar en soft. Toch is dit een waarheid waar vele bedrijven nog wel eens overheen kunnen stappen. Een bedrijf is namelijk groter dan een individu ook al is het individu de leider, heef de leider een management team. De ware identiteit is niet gelijk aan de leiding.

Ontwikkeling

Een mens ontwikkelt zich vanaf de celdeling. We leren uiteindelijk kruipen en lopen. We kopiëren gedrag van anderen en vervolgens ontwikkelen we onze eigen stijl. Zijn we erachter gekomen wat onze eigen stijl is dan herkennen we de stijl bij anderen en ook weer bij degene die het ons onbewust geleerd hebben. Een mooi proces. Naast je gedrag en je gedachtes ontwikkelt ook je identiteit. Ken je jezelf? Ken jij mij? Nooit helemaal denk ik. De grote lijnen wel maar niet altijd de kleine stukjes.

Het zijn de kleine dingen die dwars kunnen zitten

Nu zijn het juist de kleine stukjes die bij identiteit ons wel eens dwars kunnen zitten en ons laten denken dat we weer een identiteitscrisis te pakken hebben. Ik schrijf weer omdat identiteitscrisis vaak voorkomt en niet zwaar is ofzo naar wel gebeurt als je er vaker over nadenkt. In ons brein zijn we vaker bezig actuele situaties te poorten op onze identiteit. En zijn we natuurlijk ervan overtuigd dat de wereld simpelweg rekening moet houden met ons. Of we het nu hebben over het individu als over een groep of een organisatie.

Het zijn de grote lijnen die je identiteit vertellen

Het zijn de kleine pieken en dalen die ons bezighouden maar niet de echte identiteit. We maken als bedrijf een hoop dingen mee. De identiteit van ons bedrijf zit hem in onze kernwaarden die we bepaald hebben op basis van wat wij belangrijk vinden. Het zit hem in cultuur hoe we met elkaar om gaan en hoe we omgaan met verlies en met winst (niet financieel). Hoe we met elkaar lunchen, dat we iedere dag met elkaar goed nieuws delen, waarom we uit ons bed komen om het werk wat we doen te doen. Waarom we graag een 9+ willen scoren waarom we nog even net een paar uurtjes extra ergens aan werken. Wat we doen als we tegenslag verwerken maar vooral wat we doen als we iets te vieren ebben. Het zijn de grote lijnen die er toe doen en die niet wezenlijk verschillen en dus ook vertellen wie wij zijn. Het zijn ook juist die dingen die we over het hoofd zien. Onze blinde vlek is. Wat beter gezien kan worden door een observeren dan door jezelf. Want waar je goed in bent dat zie je niet zo snel. Waar we nog niet goed in zijn dat zien we continu. Maar dat heeft simpelweg niet zo veel met identiteit en met talent te maken.

Weet wie je bent en vertel waar je kracht zit

De identiteit van een organisatie is in mijn ogen niet de optelling of de gemene deler van de groep. De identiteit is hetgeen waar je naar streeft en toch niet te ver weg ligt van de gemene deler. Voorbeeld: klanttevredenheid scoor je een 8,2 en de identiteit is dat iedereen een 9+ wil behalen. Dat zegt iets over de ambitie en gedrevenheid. Het wil niet direct zeggen. Dat iedereen hier aan voldoet maar wel het gedrag representeert waar we blij van worden.

Het is van belang om de blinde vlekken open te breken en te zien waar je goed in bent. Dit verteld beter hoe je je moet positioneren als een authentiek bedrijf. Daarnaast laat het zien hoe mensen door beter zichzelf of beter weten hoe ze zich moeten gedragen het collectief positief kunnen beïnvloeden.

Ken je mij. Wie ben ik dan.